دوربین های IP

دوربین های IP یا دوربین های تحت شبکه، نوعی دوربین فیلمبرداری دیجیتال هستند که کاربرد اصلی آنها در تامین امنیت است. این دوربین ها با دوربین های مدار بسته آنالوگ تفاوت دارند و ارسال و دریافت داده را از طریق شبکه رایانه ای و اینترنت انجام می دهند.

سیستم امنیتی، توسط نظارت IP نسخه دیجیتالی و شبکه ای شکل میگیرد. در یک سیستم نظارت IP، دوربین در حال فیلمبرداری، محتوایی که در حال ضبط آن است را در شبکه IP (پروتکل اینترنت) توزیع میکند.(این ساده ترین تعریف دوربین مداربسته تحت شبکه است!) در ادامه به بررسی کاربرد های دوربین مداربسته تحت شبکه نیز خواهیم پرداخت، ما را تا انتهاء دنبال کنید.

دوربین های مداربسته تحت شبکه یا IP در دهه ۱۹۹۰ به صحنه نظارت تصویری معرفی شدند. اولین دوربین IP متمرکز در سال ۱۹۹۶ منتشر شد و اولین دوربین غیر متمرکز نیز در سال ۱۹۹۹ انتشار یافت.

دوربین های IP با آنالیز محتوای ویدیویی درون صفحه اول، در سال ۲۰۰۵ به بازار آمدند و به رقابت با دیگر کالاها پرداختند. این ویژگی به دوربین ها اجازه می دهد تعدادی ازرویدادهای مختلف را کشف کنند، از جمله اگر شخصی از یک خط عبور کند یا یک شیء به سرقت رفته باشد.

در دنیای دوربین IP ، به جهت بهینه سازی پهنای باند شبکه و افزایش ظرفیت ذخیره سازی، اندازه ویدئو با حفظ کیفیت اصلی کاهش داده میشود. به طور کلی انواع مختلفی از فن آوری های فشرده سازی در سراسر این صنعت مورد استفاده قرار می گیرد که مجال پرداخت به آنها در اینجا نیست.

حرکت JPEG یکی از اولین و رایج ترین استانداردهای فشرده سازی موجود است. با استفاده از Motion JPEG، یک دوربین مداربسته تحت شبکه، قادر است فیلم را به عنوان یک سری از تصاویر JPEG جداگانه ارائه دهد.

MPEG-4 و MPEG-4 نیز از روش های فشرده سازی در این صنعت محسوب میشوند که با کاهش نرخ بیت تصاویر، سطح کیفیت تصویر را به اندازه مورد نیاز می رساند.

یک سیستم دوربین IP شامل تعدادی دوربین متصل به شبکه است که معمولاً دوربین های IP نامیده می شوند. این سیستم همچنین شامل برخی از انواع سیستم ضبط فیلم و تعدادی ایستگاه کاری در حال مشاهده است. سیستم ضبط ویدیو می تواند به صورت رایانه ای باشد که دارای نرم افزار مدیریت ویدیو (VMS) یا یک ضبط کننده فیلم ویدیویی شبکه (NVR) باشد.

سه نوع سیستم ضبط وجود دارد که هر کدام توانایی منحصر به فردی را ارائه می دهند و بنابر امکانات و سلایق مصرف کنندگان، ترجیح داده میشوند.

1. نرم افزار مدیریت ویدیو (VMS) که فقط نرم افزار است .

2. ضبط کننده ویدیویی شبکه (NVR) که در واقع یک سیستم کامل است .

3. سرویس Cloud که ضبط از راه دور (از طریق اینترنت) را برای دوربین های IP در مکانهای مختلف فراهم می سازد.

در سال های اخیر ، تغییراتی در جهت بهینه سازی عملکرد دوربین IP برای صفحه نمایش ها و تلویزیون های مدرن با وضوح HDTV وجود داشته است. عملکرد HDTV نمایانگر رنگ برجسته، میزان فریم کامل و یک فرمت صفحه گسترده ۱۶: ۹ است. به منظور استاندارد سازی رویه ها و پروتکل های موجود در صنعت IP ، دو گروه در سال ۲۰۰۸ ایجاد شدند.

(The Open Network Video Interface Forum (ONVIF  و (the Physical Security  Interoperability Alliance (PSIA  هر دو برای ایجاد استانداردهایی برای ارتباط برقرار کردن محصولات IP با یکدیگر به کار میروند.

محاسبه پهنای باند مورد استفاده دوربین های IP پیچیده است، اما می توان تخمین زد. پهنای باند مورد استفاده توسط سیستم دوربین IP ، بر اساس تعداد دوربین ، رزولوشن دوربین ، میزان فریم ، فشرده سازی مورد استفاده ، میزان حرکتی که توسط هر دوربین دیده می شود ، و گاهی اوقات حتی روشنایی نیز تعیین کننده خواهد بود.

به عنوان مثال ، در هنگام استفاده از فشرده سازی MJPEG ، یک قاب فیلم حدود ۳۰ کیلو بایت استفاده می کند. اگر به ۱۰ فریم در ثانیه نیاز داشته باشیم ، ۱۰ فریم در ثانیه طول می کشد.  که برابر با ۲۴۰۰کیلوبیت / ثانیه است. (با استفاده از ۸ بیت در هر بایت). با استفاده از آخرین فشرده سازی (H.264) می توانید بیش از ۲۰ بار حجم را کاهش دهید ، بنابراین شما فقط از ۱۲۰ کیلوبیت / ثانیه استفاده می کنید.

آخرین دوربین های مداربسته تحت شبکه از طریق شبکه قدرت می گیرند که به آنها (Power over Ethernet (PoE می گویند.
یعنی می توانید یک انژکتور برق را بین سوئیچ و دوربین اضافه کنید. این بدان معنی است که شما فقط نیاز به اجرای یک کابل شبکه به هر دوربین دارید و نصب آن بسیار آسان است.

دوربین های IP حرارتی و نوری از فناوری های مختلفی برای ضبط فیلم استفاده می کنند. هر نوع سیستم دوربین نقش بی  نظیری در یک سیستم نظارت تصویری IP دارد. دوربین های نوری در درجه اول برای نظارت عمومی استفاده می شوند. از این سیستم ها در داخل و خارج از خانه برای مشاهده و ضبط همه چیز از مجرمان گرفته تا حیوانات وحشی استفاده می کنند.

دوربین های حرارتی برای نظارت در شب بسیار عالی هستند و می توانند برای اندازه گیری دمای بدون تماس نیز مورد استفاده قرار گیرند. دوربین تصویربرداری حرارتی نه تنها در شب قابل استفاده است بلکه می تواند در شرایط بارانی ، برفی و حتی مه نیز “تصویربرداری” کند. بنابراین می توان برای تقویت برنامه های نظارت، از دوربین های حرارتی هم استفاده کرد.

دوربین ضد انفجار، یک نوع دوربین مداربسته تحت شبکه است که می تواند در محیطی که خطر انفجار وجود دارد، مورد استفاده قرار بگیرد. این بدان معنی است که سیستم دوربین در هنگام آتش سوزی،  باعث ایجاد انفجار نمیشود و خطرساز نیست.

دوربین های ضد انفجار به منظور جلوگیری از اشتعال گازهای اطراف یا گرد و غبار طراحی شده اند. آنها یا شامل هرگونه انفجار در داخل دستگاه هستند یا از خروج جرقه از دستگاه و ایجاد انفجار جلوگیری می کنند.