کابل های شبکه

یکی از اساسی‌ترین عناصر در شبکه های کامپیوتری، کابل شبکه می باشد که انواع و اشکال مختلفی دارد. کابل شبکه یکی از مهم ترین در عین حال ساده ترین عاملی است که هر متخصص شبکه باید با آن آشنا باشد تا بتواند یک شبکه کامپیوتری را پیکر بندی بکند. اما کابل شبکه چیست؟ در چه جاهایی استفاده می شود؟ انواع کابل شبکه چیست؟

در این مقاله ما به این سؤالات پاسخ داده و انواع کابل های شبکه را توضیح می دهیم.

کابل شبکه چیست؟

تعریف دقیق کابل های شبکه به صورت زیر است:

“یک بستر ارتباطی کابلی که به منظور تبادل داده، اشتراک گذاری و متصل ساختن دستگاه های یک شبکه به یکدیگر یا به سایر شبکه ها، استفاده می شود.”

اما کابل های شبکه تنوع زیادی دارد و این تنوع به توپولوژی، پروتکل یا اندازه شبکه (LAN – WAN) بستگی دارد و از طرفی، هر یک از کابل ها رنگ و استفاده خاصی را داراست که می بایست در جای مناسب آنها را استفاده نمود.

انواع کابل شبکه:

در شبکه های محلی (LAN) به طور کلی ۴ دسته کابل شبکه وجود دارد:

• • Twisted Pairs: زوج تابیده شده

  • Coaxial: کواکسیال

  • Fiber Optic: فیبر نوری

کابل های زوج تابیده شده:

کابل زوج تابیده شده از پرکاربرد ترین کابل هایی است که تقریبا همه جا از آن استفاده می شود. این کابل ها به طور کلی شبیه کابل های تلفن هستند. از طرفی، هر کابل دارای ۴ زوج سیم تابیده شده می باشد که هر یک (یا زوج) دارای رنگ خاصی می باشد. سوکت این کابل ها شبیه سوکت تلفن است و همگی از نوع RJ45 می باشند.

این کابل ها دارای دسته بندی بوده که نام آنها از CAT 1 شروع می شود. جدول زیر نشان دهنده اطلاعات هر نوع کابل می باشد:

انواع کابل شبکه تابیده شده از لحاظ مقاومت در برابر نویز:

کابل های کنونی Twisted-Pair از لحاظ ساختار به دو دسته کلی UTP و STP تقسیم بندی می شوند. کابل های STP یا شیلددار کابل هایی هستند که به منظور کاهش تداخل الکترومغناطیسی (EMI) یا همان نویز، در آن ها از شیلد استفاده شده است. کابل های twisted-Pair کنونی از ۴ زوج به هم تابیده شده تشکیل شده اند. کابل های شبکه بر اساس نوع شیلد به کار رفته به انواع مختلفی تقسیم می شوند. در ادامه کابل های UTP و انواع مختلف کابل های STP را بررسی خواهیم کرد:

کابل های شبکه UTP: کابل هایی که در آن ها از هیچ گونه شیلد یا فویلی استفاده نشده است.

کابل های شبکه STP: در این کابل ها به دور هر کدام از زوج ها یک شیلد قرار دارد. این شیلد معمولاً از یک بافته شده بسیار نازک (Braid Screen) تشکیل شده است.

کابل های شبکه FTP یا F/UTP: در این نوع کابل شبکه به دور همه زوج ها یک فویل کلی پیچیده شده است ولی به دور تک تک زوج ها شیلد یا فویلی وجود ندارد.

کابل های شبکه S/UTP: کابل هایی که یک شیلد Braid Screen یا بافته شده کلی دور همه زوج ها پیچیده شده است ولی به دور تک تک زوج ها شیلد یا فویلی وجود ندارد.

کابل های شبکه SF/UTP یا SFTP: کابل هایی که دور چهار زوج آن هم شیلد Braid Screen و هم فویل وجود دارد ولی به دور تک تک زوج ها شیلد یا فویلی وجود ندارد.

کابل های شبکه S/FTP: کابل هایی که یک شیلد Braid Screen کلی دور همه زوج ها پیچیده شده است و یک فویل دور هر یک از زوج ها را پوشانده است.

کابل های شبکه F/FTP: کابل هایی که دور هر زوج تابیده شده آن و همچنین دور تمام زوج ها فویل پیچیده شده است.

کابل های شبکه U/FTP: کابل هایی که دور هر زوج تابیده شده آن یک فویل قرار دارد اما هیچ فویل یا شیلدی کلی تمام زوج ها را نپوشانده است.

کابل های شبکه U/UTP: همان کابل های شبکه UTP هستند که شامل هیچ شیلد یا فویلی نیستند.

بعضی از این کابل تابیده شده دارای پسوند “a” یا “e” می باشند. حرف e در اصل اول کلمه Enhanced به معنای بهبود یافته است که به طور کلی کابل های با این پسوند از نسخه استاندارد خود دارای کیفیت بهتری می باشند. اما حرف a، اول کلمه Augmented به معنای افزوده شده است و این نوع کابل ها در مقایسه با نسخه استاندارد خود داری قدرت بیشتری هستند.

کابل کواکسیال:

کابل های کواکسیال که در فارسی به آن هم محور گفته می شود، بیشتر برای آنتن های آنالوگ و دیجیتال استفاده می شوند. بالا بودن هزینه نصب و نگه داری، افت سیگنال در فواصل طولانی، درگاه های نامناسب و عدم پشتیبانی شبکه ها از این کابل ها باعث کاهش استفاده و محبوبیت این کابل ها شده است. البته باید بگوییم که این کابل ها دارای مقاومتی بالا در برابر نویز می باشند.

کابل های فیبر نوری:

کابل های فیبر نوری نیز غالباً در شبکه های پر سرعت استفاده شده و گران‌قیمت هستند. در این کابل‌ها از یک رشته باریک و بلند شفاف مانند شیشه و پلاستیک استفاده می‌شود تا نور را منتقل کنند، نور از یک سر این رشته وارد شده و از سر دیگرش خارج می شود. برای تولید فیبر نوری، نخست ساختار آن در یک میله شیشه‌ای موسوم به پیش‌سازه از جنس سیلیکا ایجاد می‌گردد و سپس در یک فرایند جداگانه این میله کشیده شده تبدیل به فیبر می‌شود. این کابل ها در مخابرات، حسگرها، موارد پزشکی، موارد نظامی و در روشنایی کاربرد دارد.